Styl japoński

1 marca 2016 0 przez Igor

Styl japoński

Styl japoński to jeden z najciekawszych sposobów komponowania i organizowania przestrzeni ogrodowej. Jednym z zasadniczych fundamentów ogrodów japońskich jest podległość człowieka prawom natury. Człowiek nie jest dominująca postacią w ogrodzie a tylko jednym z równoważnych elementów. Stylistyka ogrodów japońskich opiera się jako koncept na kilku podstawowych cechach, które omówię poniżej.

Miniaturyzacja – ogród japoński jest imitacja świata zewnętrznego przedstawioną w miniaturze. Drzewka bonsai przedstawiają w takim układzie lasy, oczka wodne, stawy czy odpowiednio zagrabiony na wzór fal żwir symbolizują oceany a kamienie pasma górskie, tak charakterystyczne dla japońskiego krajobrazu.

Harmonia – ogród ma harmonizować z budynkiem, być przedłużeniem mieszkania , stanowić kompozycyjną całość. Jest on skierowany niejako do wewnątrz , nie zaś do zewnątrz jak ogród krajobrazowy. Ogrody japońskie są oddzielone od zewnętrznego świata i stanowią prywatną strefę, która jest niezbędna do kontemplacji. Składa się on oczywiście z elementów znajdujących się w otaczającym krajobrazie , ale nie koresponduje z nim wizualnie.

ZASADY STYLU JAPOŃSKIEGO

Prostota – jest niezbędna w ogrodzie japońskim , pozwala zachować czystość , która sprzyja przemyśleniom, osiągnięciu właściwego stanu emocjonalnego, spokoju, koncentracji. Prostota uzyskana zostaje poprzez właściwe ustawienie elementów składowych układu , w odpowiedniej proporcji, z wyraźnym elementem akcentującym. Takim elementem często jest sosna. Jest ona symbolem potęgi, siły i długowieczności. W japońskich warunkach najpopularniejsza jest Pinus Parviflora , a więc sosna drobnokwiatowa .

Układ triadyczny – przejawia się w trójkątnym zestawianiu elementów kompozycji. Triadyczny system wynika z istnienia trzech elementów : człowieka, ziemia i nieba.

Asymetria – oto chyba najbardziej znany każdemu składnik charakteryzujący styl japoński. Asymetria jest podstawa kompozycji ogrodów kraju kwitnącej wiśni. Jeśli ogród ma imitować krajobraz naturalny to musi mieć w swojej treści elementy asymetryczne, nie „wyreżyserowane”. Zestawia sie elementy ciężkie wizualnie z delikatnymi , subtelnymi. Na przykład, wielkolistne hosty z drobnolistnymi klonami palmowymi.

Kontrast – ważny jest kontrast, który nie burzy harmonii kompozycji , a urozmaica ogrodową aranżacje. Może to być zestawiony z białymi kamieniami, żwirem czy zielonymi roślinami czerwonolistna roślina typu: klon palmowy, pęcherznica „Diabolo” lub śliwa wiśniowa „Pissardii” , która dodatkowo uraczy nas wiosna kwiatami.

Woda – to niezbędny element , symbolizuje życie. Ożywia ogród , sprawia że kompozycja jest bardziej dynamiczna. Mogą to być oczka wodne, stawy, strumyki czy kamienne misy wypełnione wodą.

Kamień – symbolizuje nieprzemijalność. Możliwe jest stworzenie aranżacji opartej tylko na kamieniu , bez udziału fizycznego roślin. Często tego typu ogrody są spotykane w warunkach japońskich i prezentują się na prawdę niebywale.